The dreams in which I'm dying are the best I've ever had

گاهی اوقات آدما حواسشون نیست ....

حرف دلشونو میزنن ...

:)

رفتم و میرم باز، هرچند خسته و داغون شده پام ...

"First of all, one second isn't a second at all, it stretches on forever, like an ocean of time..."

خستگی تا عمق ثانیه های فکری ...

نه در جسم، بلکه در فکر و زندگی مزخرف، مصداق بارز my fuckin' life، که نمیفهمم چطور باید مثل احمق ها خودم رو باور کنم که هیچ چیز بدی وجود نداره! همه چی آرومه! همه چی خوبه!!!

خستگی تا انتهای مغز بی مغزم ...

که حتی نمیدونی چقدر میتونه باشه ...

احساس که باید خفه تر از قبل کنمش ...

.